آموزش تار و سه تار در تهران و کرج

آموزش و تدریس تار، سه تار، نی، تنبور، تنبک، پیانو ... در تهران و کرج

آموزش تار و سه تار در تهران و کرج

آموزش و تدریس تار، سه تار، نی، تنبور، تنبک، پیانو ... در تهران و کرج

آموزش تار و سه تار در تهران و کرج

""سلطان غم هر آنچه تواند بگو بکن / من برده ام به باده فروشان پناه ازو""
.................................................
"آموزش تار و سه تار"
ــ یک جلسه به عنوان مشاوره و آموزش مبانی بصورت رایگان
ــ زمان هر جلسه حداقل یک ساعت
ــ در نظر گرفتن شیوه ای منحصر به فرد برای آموزش هر هنرجو به تناسب ویژگی ها، توانایی ها و علائق شخصی
ــ خصوصی ، نیمه خصوصی
ـــ مبتدی ، پیشرفته
تلفن: 09361890088

۴ مطلب در تیر ۱۳۹۴ ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

حمد نوایی معروف به عشقی (5-1282ش=صبح دوشنبه 1366/9/30=1987م تهران) از محل سکونتش در تجریش ، مقصود بیگ،کوچه ثقفی ، شماره 16 ، آرامگاه بهشت زهرا ،قطعه 104 ردیف 67 شماره 38 به خاک سپرده شد.

 

سه تار ساز مشهور معاصر ، به تار سازی نیز اشتهار و اهتمام داشت. او فرزند پدری به نام رضا ، اهل کنگاور کرمانشاه بود و از 13 سالگی بهره مند از استادی معروف به نام سید جلال .

در سال 1350 آغاز همکاری او با مرکز حفظ و اشاعه موسیقی ، بنا به دعوت دکتر داریوش صفوت بود. عشقی درویش گونه ای آزاد از هر گونه قید و بند ، در دنیای تجرد خویش ، با طبع بلند ، نه تکیه بر اغنیا می زیست.

سه تار می نواخت و همراه آن زمزمه ای سر می داد ، تکیه کلامی داشت : (( یا هو )) و گاهی آن را تکرار می کرد ، خدایا عشقی قلندر به جز تو بی نیاز است و یا عشقی قلندر ، عشقی خداپرست محل کارش را مقدس می داشت .

سه تار های عشقی از کیفیت صوتی مطلوبی برخوردار است. استاد احمد عبادی معتقد بود سه تار عشقی چیز دیگر است و بهترین سه تاری است که می توان از لحاظ زنگ و قدرت صدادهی به آن عنوان بهترین را داد.(ضمنا"داریوش طلایی نیز ردیف سه تار نوازی را با ساز عشقی اجرا نموده است).

از ویژگیهای سه تار عشقی می توان به تحکیم کاسه ، تحدب صفحه ، و خوش دست بودن آن اشاره داشت.ولی ویژگی بازر آن بالانس صدا دهی در اکتاو های زیز وبم ، خوش صدایی همه سیمها ، بصورت ابریشمی و مخملین و قابلیت مضراب خوری که در تمام کوک ها خوش می خواند.

و دارای دو مشخصه ظاهری یکی به شکل اشک که در گلویی سه تار و معمولا" با صدف سفید کار شده و کلمه (( عشقی )) که در بالاترین قسمت کاسه ، در کنار سیم گیر ( قسمتی که دست هنگام نواختن روی کاسه گذاشته می شود) با خطی عامیانه و با مداد حک می کرد.البته تمام سازهای عشقی دارای مهر نبودند.

 

استاد عشقی پنج نوع سه تار می ساخت و برای هر کدام یک قالب مخصوص داشت.

1- سه تار ( کاسه بزرگ 11 ترک ) عشقی ،که بیشتر از بقیه طرفدار داشت.

2- سه تار ( کاسه متوسط 11ترک) کمی کوچکتر از نوع اول اما با قالبی کشیده تر (جره) که در نوع خود زیبا و خوش صداست.

3- سه تار کوچک یا سازهای مسافرتی با 9 ترک .

4- سه تار کوچک کتابی با کاسه تخت که به آن زیر عبایی میگفتند.

5- سه تار ( پوستی از ابداعات عشقی) با قالبی بزرگتر وبا پنجه ای زیبا ، روی صفحه آن به شکل قلب حغره ای ایجاد می نمود و پوست بر روی آن می کشید و خرک ساز را که شبیه خرک تار بود بر روی پوست مستقر می ساخت.

استاد عشقی بجز این پنج نوع سه تار ، سه تار یک تکه نیز می ساخت .

عشقی یکی از بهترین شاگردان استاد سید جلال تار ساز و سه تار ساز معروف به شمار می رفت . عشقی نه تنها سه تار ساز خوبی بود ، بلکه تار های نخبه ای هم ساخته است ، اما دلبستگی اصلی او ساختن سه تار بود.

سه تار هایش خوش دست ، سبک وزن و خوش صدا و بسیار زیبا است . امروز هنر مندان به داشتن سه تار های عشقی افتخار می کنند . سه تار های او علاقمندان و جویندگان بسیاری دارد .

مرحوم عشقی از کسانی بود که کارگاهش محفل استادان بنام و برجسته زمان بود و اگر چه بهره ای از زندگی هنری اش نبرد ، اما نام او و کارهای ارزنده اش ، همواره در یادها و خاطره ها زنده و جاوید است.

هنرجویان بسیاری در زمینه ساخت ساز از دانش ومهارت عشقی برخوردار شدند . که بعضی از آنها در این صنعت به مرتبه والایی رسیده اند.

از جمله فرمان مرادی که امروز استادی قابل است . فرمان مرادی حق شاگردی را در مورد استادش کاملا" به جا آورد و تا آخرین لحضه حیات او یار ومدد کارش بود.

هم اکنون سه تار عشقی در بین علاقمندان با قیمتی بالغ بر 10 تا 15 میلیون تومان طرفدار دارد.

منبع.: http://www.3tar.ir

  • آموزش تار و سه تار
  • ۰
  • ۰

ر ایام قدیم نسلی از ساز سازان سنتی در ایران به وجود آمدند، که در کارشان مهارت زیادی پیدا کردند و به مرحله ی استادی رسیدند. در همین زمان در خانواده ای هنرمند در جلفای اصفهان کودکی پا به عرصه وجود میگذارد که نام آوانس آبکاریان را برایش انتخاب و بعدها معروف به ( یحیی تار ساز ) شهرت زائد الوصفی کسب کرده به گونه ای که هر کس تاری داشته باشد، حتی دورترین روستاها آن را منسوب به یحیی می داند و افتخار می کند گویی تار با نام یحیی عجین شده و از هم جدا شدنی نیستند. پدر و عموی یحیی که به ترتیب خاچیک و هامبارسون نام داشتند از هنرمندان این رشته بودند و یحیی از زمان کودکی با تار و سایر وسایل موسیقی آشنا می شود و با آنها انس می گیرد، خصوصا" با شکل تار که اثری نیکو در او به جای می گذارد . هنگامی که صدای زیبای تار را می شنود شیفتگی و علاقه ای وافر بدان پیدا می کند و تصمیم می گیرد که کار پدر و عمویش را ادامه دهد.بزرگتر که می شود به پدرش در ساختن تار و سه تار کمک می کند.در قدیم روال کار چنین بوده که پدر یا عمو کارش را به پسر یا برادرزاده اش می آموخته، چون در آن زمان هنر و حرفه در خانواده موروثی بوده و یحیی هم بر همین منوال شاگردپدرش بوده است،به علت نبوغ ذاتی ای که داشته به زیبایی کار استادان دیگر هم توجه خاصی پیدا می کند و شیفته ی کار استاد فرج الله استاد یگانه و بی نظیر می شود پا را از دایره ی کار پدر و عمویش فراتر می گذارد و اندازه و الگوی استاد فرج الله را اختیار می کند و با کمی تصرف توانسته به ساز تار ، زیبایی خاص و قابل توجهی بدهد و صدادهی آن را به اعلا درجه برساند که تا کنون هیچ سازنده ای نتوانسته به آن مقام برسد . و این می رساند که او در این راه بسیار جست و جو کرده تا به آنچه مورد نظرش بوده ، دست یافته است .اگر تار یحیی را در سطحی صاف قرار دهیم خواهیم دید که تار یحیی از نظر زیبایی در بین تارهای ممتاز است .

 

مشخصه خوش خوانی و خوش دستی تار یحیی   

مشخصه خوش خوانی و خوش دستی تار یحیی به چند عامل مهم بستگی دارد: طرز ساخت کاسه، نصب دسته به کاسه ، عمل آوردن رو دسته ، اندازه های دقیق نسبت کاسه به دسته، تناسب کاسه ی بزرگ و کاسه کوچک (نقاره) ، نفیر داخل کاسه ، تراش داخل کاسه تناسب داخلی حجم کاسه ی بزرگ و کاسه کوچک و... مهمتراز اینها خرکی را که برای اولین بار روی تار قرارمیداد و آن را امتحان می کرد اگر از نظر صدادهی مطلوب واقع می شد دیگر عوض نمی کرد و این خرک را همیشه روی تار نگاه می داشت ، در صورت تغییر دادن صدا دهی تار کم می شود و از خوش خوانی می افتد . توصیه نگارنده این است که روی خرک تار خود را امضاء و علامت گذاری کنید زیرا عوض کردن آن به وسیله نا اهلان اختمال حتمی دارد. تار های یحیی به علت مرغوبیت ، خریداران فراوانی داشته است به یاد دارم در سال 1312 تار یحیی 40 تومان و تار سایر استادان 14 تا 15 تومان بود و تار های معمولی 3 تا 5 تومان خریداری می شد . بدین لحاظ کار او را تقلید و به نام او می فروختند. بنابراین تصمیم می گیرد مهری بسازد و کارهایش را مهر کند . تا آن زمان کسی کار را مهر می زد. یحیی مهر بیضی شکل کوچکی می سازد و کلمه یحیی را روی آن حک می کند و به درون کاسه بزرگ می زند. اما از خدا بی خبران این مهر را تقلید می کنند و او دوباره در صدد برمی آید که مهر دیگری بسازد ، مهری می سازد دایره شکل ونام یحیی را به تاریخ 1325 (هجری قمری) با فشار روی بیخ دسته تار می زند . که البته آن را هم تقلید می کنند . یحیی با این امر مبارزه می کند و مهر بیضی شکل کوچکی می سازد و آن را روی کاغذی می زند و تاریخ ساخت و محل ساخت را می نویسد و در زیر سیم گیر می چسباند و سیم گیر را در جای خود وصل می کند و مهر مخفی دیگری که همین مهر زیر سیم گیر باشد ، روی کاغذی می زند و آن را زیر استخوان سرپنجه می چسباند. اگر تار یحیی دست نخورده باشد ، این مهر زیر استخوان سر پنجه وجود دارد. اگر تاری این سه مهر را داشته باشد خصوصا" مهر زیر استخوان سر پنجه ، محققا" ساخته یحیی است.

نمونه مهر یحیی در بیخ دسته تار 

گفتیم که سازندگان قدیم کارشان را مهر نمی زدند ، بعد از یحیی این کار ترویج می شود شگرد کار یحیی برای ساخت تار این بود که برای بالا بردن کیفیت کارش  از بهترین چوب ها و بهترین مصالح استفاده می کرد . ذکر این نکته قابل اهمیت است که یحیی بیشتر تار هایش را در اصفهان ساخته است ، معمولا" این تار ها رنگ روشن و خال های سفیدی در پهلو های کاسه دارند و به همین دلیل این که چوب توت جوان استفاده شده ، صدایشان زنگ دارد و زیر خوان است وی مدتی به قزوین نزد خواهرش می رود و تارهایی که در آنجا ساخته به خاطر مرغوبیت چوب قزوین هم از نظر رنگ و هم از نظر صدا دهی خوب در آمده است.

یحیی چپ دست بوده ومعمولا افراد  چپ دست در کارشان مهارت زیادی پیدا می کنند. زمانی که یحیی در قزوین کار می کرده ، دو عدد تار یکی کاسه بزرگ و دیگری که اندازه های آن با تارهای معمولی فرق بسیار دارد . برای خواهرش می سازد و داخل تار بزرگ را با خط خود و با مدادکپیه بنفش به زبان ارمنی می نویسد و به خواهرش هدیه می کند . متاسفانه تاریخ در آن قید نشده است . این دو عدد تار در سال 1362 از خواهر زاده یحیی خریداری می شود و خریدار ، آن را برای تعمیر نزد من آورد و همان سه مهری را که قبلا" ذکر شد دارا بود.          در حال حاضر (تار یحیی ) در بین علاقمندان تا مرز 200 میلیون تومان نیز طرفدار داشته است.

نکته:امروزه حتی در میان سازندگان ساز یا فروشندگان ساز کم هستند افرادی که واقعا" بدانند که صدای یک تار چگونه باید باشد و هرگز به طور یقین نمی توان دانست که آیا فلان تار بد است یا نه، زیرا تنها کافی است که پوست بد قرا گیرد تا بهترین ساز تمام کیفیت خود را از دست بدهد. در بعضی از موارد ، یک سوهان کشی صحیح روی لبه ی کاسه یا روی دسته ی تار ، کافی است تا عیوب بزرگ را رفع کند ، و یا برعکس ، به ترتیبی غیر قابل مرمت صدای آن را ضایع کند . متداولترین معیار ، قدرت و زنگ است. اما برای قضاوت در باب کیفیت یک تار ، باید نواختن آن را هم به خوبی دانست.(دو اصل مهم متحول شدن تار ، پوست و خرک است).

 منبع.: http://www.3tar.ir

  • آموزش تار و سه تار
  • ۰
  • ۰

تار

تار از سازهای زهی و ایرانی است که با زخمه نواخته می‌شود. تار در ایران و برخی مناطق دیگر خاورمیانه مانند افغانستان، تاجیکستان، جمهوری آذربایجان و ارمنستان و گرجستان و دیگر نواحی نزدیک قفقاز برای نواختن موسیقی کلاسیک این کشورها و بخش‌ها رایج است.واژه تار خودش در فارسی به معنی رشته است. هرچند که ممکن است معنی یکسانی در زبان‌های تحت تاثیر فارسی و یا دیگر زبان‌های ایرانی تبار مثل کردی داشته باشد. این باعث شده است که کارشناسان ایرانی بر این باور باشند که تار ریشه مشترکی میان همه اقوام ایرانی تبار در جایی که از سوی ایرانیکا با قاطعیت به نام قاره فرهنگی ایرانیان نامیده شده دارد.

در گذشته تار ایرانی پنج سیم (یا پنج تار) داشت. غلامحسین درویش یا درویش خان سیم ششمی به آن افزود که همچنان به کار می‌رود.

تاریخچه تار

تار در لغت ایرانی به معنی زه، سیم و از لحاظ ساز شناسی از گروه سازهای زهی مضرابی است. بنابر روایتی تار از زمان فارابی(حدود سال ۲۶۰ هجری – سال ۳۳۹ هجری) موسیقیدان معروف ایرانی وجود داشته و بعد از وی توسط صفی الدین ارموی و دیگران به سمت کمال پیش رفته است. بر این اساس نمونه سلف تار مربوط به عهد صفوی (سال ۱۰۸۰ هجری) در تصویر بالا مربوط به نقاشی‌های کاخ هشت بهشت اصفهان مشاهده می‌شود . دو تصویر که یکی در سال ۱۷۷۵ میلادی و دیگری در سال ۱۷۹۰ میلادی در شیراز از تار نقاشی شده است نشان می‌دهد نواختن این ساز در دورهٔ زندیه در شیراز متداول و مرسوم بوده است. با این همه، نام نوازندهٔ مشخصی از این ساز در منابع دورهٔ زندیه دیده نمی‌شود و از این‌رو، احتمالاً این ساز در آن دوره نام دیگری داشته استسازِ تار با شمایل و مشخصات کنونی (کاسه و نقاره شبیه به دل روبروی هم، با دسته‌ای متصل دارای ۶ سیم طبق تصویر بالا) از زمان قاجار دیده شده است. مرتضی حنانه (استاد موسیقی ایرانی) در کتاب گامهای گمشده، تار را ساز ملی ایرانیان میداند.مرحوم روح‌الله خالقی (استاد موسیقی ایرانی) در کتاب سرگذشت موسیقی می‌گوید: ساز (تار) بهمراه نام سازهایی دیگر در شعر فرخی سیستانی شاعر ایرانی (۳۷۰-۴۲۹) ذکر شده است (هر روز یکی دولت و هر روز یکی غژ * هر روز یکی نزهت و هر روز یکی تار). ساز تار ساخته و پرداخته ذوق ایرانی است (منحنی و قوس‌هایی که در ساخت تار دیده می‌شود در خوشنویسی و نقاشی و مینیاتور و معماری ایرانی جاری و ساری است) و طی سالهای متمادی کامل و کاملتر گشته است.آخرین اصلاحات توسط درویش خان استاد موسیقی ایرانی(۱۲۵۱تهران_۲ آذر ۱۳۰۵تهران) با افزودن سیم ششم جهت تکمیل و وسعت دامنه صوتی تار انجام پذیرفته است. تار دارای ۲۸ پرده است (یعنی کمتر از سه اکتاو). آخرین الگوی منحصربه‌فرد ساخت تار نیز متعلق به سازگر مشهور ایرانی استاد یحیی دوم(۱۲۵۴-۱۳۱۰ه. ش) می‌باشد چه به لحاظ شاخص فنی و چه از لحاظ ذوقی همچنان که گره چوب را به شکل متقارن روی کاسه تار (در اصطلاح چهار گل) طراحی مینموده است. جنس چوب کاسه تار از درخت توت، دسته آن گردو می‌باشد.

کاسهٔ تار بیشتر از کنده کهنه چوب توت ساخته می‌شود که هرچه این چوب کهنه‌تر باشد به دلیل خشک بودن تارهای آن چوب تار دارای صدای بهتری خواهد بود. پرده‌ها از جنس روده گوسفند و دسته و پنجه معمولاً از چوب گردو تهیه می‌شوند. شکل کاسهٔ تار مانند دو دل به هم چسبیده و از پشت شبیه به انسان نشسته‌ای است. تار قفقازی شکل کمی متفاوتی دارد و سیم‌های آن بیشتر است. جنس خرک از شاخ بز کوهی است. در دو طرف دسته از استخوان شتر استفاده می‌شود. از لحاظی ساز تار به سه‌تار نزدیک است. از لحاظ شیوهٔ نوازندگی زخمهٔ عادی در تار به صورت راست (از بالا به پایین) است ولی در سه‌تار بالعکس است (از پایین به بالا). همچنین از نظر تعداد پرده‌ها نیز با هم شباهت دارند. صدای تار به دلیل وجود پوستی که روی آن است از شفافیت خاصی برخوردار است این پوست معمولاً پوست جنین گاو می‌باشد ولی از پوست ماهی نیز می‌توان استفاده کرد. به خصوص سازهایی که ساخت قدیم هستند از شیوهٔ صدای دیگری برخوردارند.

شکل ظاهری

قسمت کاسه (شکم) به دو قسمت بزرگ و کوچک تقسیم می‌شود که قسمت کوچک را نقاره می‌گویند. روی کاسه و نقارهٔ تار پوست کشیده می‌شود. خرک تار بر پوست کاسه تکیه کرده است. قسمت نقاره در انتهای بالایی به دسته (گردن) متصل شده است. دستهٔ تار بلند و حدود ۴۵ تا ۵۰ سانتی‌متر است و بر کناره‌های سطح جلویی آن دو روکش استخوانی چسبانده شده است که این استخوان معمولاً از استخوان شتر تهیه می‌شود. دور دسته، پرده‌هایی عمود بر طول آن با فواصل معین بسته شده است. تعداد پرده‌ها امروزه ۲۸ است. سازهای قدیمی با تعداد ۲۵ پرده ساخته می شده است. جعبه گوشی (سر) در انتهای بالایی دسته قرار گرفته و از هر طرف سه گوشی بر سطوح جانبی جعبه کار گذاشته شده است. تعداد سیم‌های تار شش است که از انتهای تحتانی کاسه شروع شده، از روی خرک عبور می‌کند و در تمام طول دسته کشیده شده، تا بالاخره به جعبه گوشی‌ها داخل و در آنجا به دور گوشی‌ها کشیده می‌شوند. سیم‌های شش‌گانه عبارتند از دو سیم سفید (پائین) که همصدا کوک می‌شوند، دو سیم زرد (همصدا)، یک سیم سفید نازک (بنام زیر) و بالاخره یک سیم زرد (بم)، که دوتای آخری غالباً به فاصله اکتاو کوک می‌شوند.

منبع:fa.wikipedia

  • آموزش تار و سه تار
  • ۰
  • ۰

سه تار

سه‌تار از سازهای زهی و مضرابی موسیقی ایرانی است که آن را با ناخن انگشت اشارهٔ دست راست می‌نوازند. این ساز، دارای ۴ سیم از جنس فولاد و برنج است که به موازات دسته، از کاسه تا پنجه کشیده شده‌اند. سه‌تار دارای ۲۶ پردهٔ قابل حرکت از جنس روده‌ی حیوانات یا ابریشم است. صدای آن ظریف و تو دماغی و تا حدودی غمگین است و وسعت صوتی آن نزدیک به ۳ اکتاو است.

سه‌تار پیشتر هم‌خانواده با سازهایی چون دوتار و تنبور بوده است و امروزه به تار بسیار نزدیک‌تر است. در موسیقی دستگاهی ایران استفاده از سه‌تار بسیار رواج دارد؛ گرچه بیشتر برای تک‌نوازی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این ساز برای هر دستگاه کوک ویژه‌ای دارد ولی فاصلهٔ چهارم یا پنجم پایین رونده معمولاً بین سیم‌های اول و دوم ثابت است.

نوازندگان سه‌تار برای اجرای آن، در حالت نشسته روی زمین یا صندلی، کاسهٔ ساز را به صورت مورب و با زاویهٔ ۴۵ درجه روی ران راست قرار داده و با سر انگشتان دست چپ روی پرده‌ها (دستان‌ها) ی روی دستهٔ سه‌تار حرکت می‌کنند و با انگشت اشارهٔ دست راست خود به سیم‌ها ضربه می‌رنند. معمولاً برای نوازندگی فقط انگشتان اشاره، میانی،حلقه و در بعضی موارد انگشت کوچک دست چپ استفاده می‌شوند اما در آثار استادان، استفاده از انگشت شست برای پرده‌گیری روی سیم بم نیز کاربرد دارد.

در حین نوازندگی سه‌تار، می‌توان با زخمه‌زدن نزدیک به خرک، صدا را کمی زبر و خشن کرد؛ و با انجام این کار نزدیک به گلوی ساز، صدایی نرم و ملایم و اصطلاحاً پخته‌تر تولید می‌شود.

سه‌تار در گذشته سه سیم (تار) داشته و اکنون چهار سیم دارد که سیم سوم و چهارم آن نزدیک به هم قرار دارند و هم‌زمان نواخته می‌شوند و مجموعهٔ آن دو را معمولاً سیم «بم» می‌نامند. با گذشت زمان کسانی چون ابونصر فارابی، ابوعلی سینا، صفی الدین ارموی و از متأخران ابوالحسن خان صبا لزوم افزایش یک سیم دیگر به این ساز را درک کرده و سه‌تارهای امروزی دارای چهار سیم هستند (این سیم از نظر تاریخی سیم چهارم است ولی سیم سوم خوانده می‌شود). سیم سوم سه تار به سیم مشتاق معروف است و به روایتی از ابوالحسن صبا این سیم را نخستین بار درویشی به نام مشتاق علی شاه به این ساز افزوده است.

برخی از جمله عده‌ای از عرفاً به آن «اوتار» نیز می‌گویند.

سه تار دارای صدایی مخملین و ظریف بوده از آنجایی که که با کنار ناخن انگشت سبابه دست راست نواخته می‌شود، صدای ساز ارتباط مستقیمی با اعصاب و روان نوازنده پیدا می‌کند و از این رو سه تار را اغلب همدم اوقات تنهایی خوانده‌اند.

اغلب شنوندگان، ساز سه تار را دارای لحن و نوای غمگینی احساس می‌کنند، اما نوازندگان معاصر موسیقی ایرانی در تلاش برای توسعه موسیقی مدرن و نوی ایران، آثار زیبایی آفریده‌اند که با حال و هوایی که تا دو دهه پیش از این ساز تصور می‌شد کاملاً متفاوت است. البته می‌بایست اشاره کرد که در سه تار نوازی مدرن تجربه استفاده از مضراب سیمی تجربه‌ای موفق بوده و با ایجاد صدایی شفاف و کریستالی کمک شایانی به گسترش امکانات این ساز عجیب نموده است. اجرای تک سیم‌هایی خاص و همچنین افزایش قدرت اجرای دینامیک‌های مختلف نیز از مزایای استفاده از مضراب سیمی در نوازندگی است. روایت از روح الله خالقی : شاید ساز سه تار را در زمانی که موسیقی ممنوع بوده ونوازندگان برای آنکه صدای آن خارج از محل نرود آفریده اند.

--------------------------------------------

منبع:fa.wikipedia

  • آموزش تار و سه تار