تقسیم بندی سازهای ایرانی

1- سازهای مضرابی (زهی زخمه ای)
مانند : تار- سه تار- عود –دو تار- بینجو- تنبور –رباب –قانون –چنگ

این دسته از سازهاتشکیل شده اند از یک شکم در ته ساز، یک گردن یا دسته و محل قرار گرفتن انگشتان دست چپ؛ و یک سر که گوشی های کوک در آنجا قرار گرفته اند. سیمها با تعداد مختلف در ته ساز  به طریقی ثابت و به موازات طول ساز، شکم و گردن را طی کرده، دور گوشی ها پیچیده می شوند.
در برخی از سازها، شکم دو قسمتی است (تار و کمانچه و...) و گاه بر روی یک یا هر دو قسمت آن پوست کشیده شده که غالباً از شکمبه گوسفند تهیه می شود..
برخی از این سازها با انگشت و برخی با مضراب نواخته می شود. شکل مضراب در سازها متفاوت است، گاه فلزی و گاه از جنس شاخ یا پلاستیک و ... است.

 2- سازهای مضرابی (زهی کوبه ای)
مانند: سنتور
 
3- سازهای آرشه ای
مانند: کمانچه –قیچک
 
4-  سازهای بادی
مانند: نی –سرنا –کرنا –دوزله –نی انبان –بالابان

5-  سازهای ضربی
مانند: تنبک –تنبک زورخانه ای –دهل –دایره –نقاره –گورگه

مبنع:1ahang.com